تجسم کن عشقت کنارت باشه ...

تجســم کـن کنـآرت بـآشـَد

شـب... قبــل از خــوآب...

نگـآهـَش کنــی تـآ

مطمئــن شـوی کـه هـَسـت

کـه مـی مـآنـد

صبـح کـه بیـدآر می شــوی

هنــوزم هـَسـت... کـه خـوآب نیسـت

فکـرش رآ بکــن!

نگــرآنیت رآ بفهمــَد

نگـآهـَت کنـد

ببــوسـَدت... نـزدیـک تــر شـود...

طــوری کـه نفسـَش صـورتـت رآ گـرم کنــَ د، بگــویـَد:

[بخـوآب عــزیـزم! کنــآرت هـَستــم!]

و ایــن یعنــــــی خــودِ خــودِ زنـدگــــــی