روز های خداست...

امروز هم روزی از روزهای خداست...

و من آرامتر از دیروز..

و سرمست از تو می نویسم...

باز هم مثل همیشه..

برای نوشتن تو را بهانه میکنم..

چه لذت بخش است از تو نوشتن...

و چه زیباست برای تو نوشتن..

و من این زیبایی را با تمام دنیا عوض نمی کنم..

لحظه های بی تو بودن را با خیال تو سر می کنم..

و معتقدم دوری مانع از رسیدن نیست..

من هر شب به تو میرسم...

هر ساعت....

هر دقیقه..

هرثانیه..

وهر لحظه ای که به تو می اندیشم تو را در کنار خویش..

و در وجودم احساس می کنم...

و این برای من خود رسیدن است....

این فاصله ها فقط بهانه ای است برای...

نوشتن نا نوشته هایی که...

مجالی می خواهند برای نوشته شدن...