بی تو ...

بی تو آسمان قلبم خاکستری است ‎

چشمانم بارانی ‎

بی تو بهارم گم شده ‎

و دنیایم زمستانی است ‎

بی تو همه چیز بداست ‎

...بد‎...

می شود...

عاشقی حس عجیبی است‎

شوردارد ومستی

اشک دارد و بی قراری‎

مهم ترازهمه نیازی دارد که به بی نیازی میرساند تورا‎

ازهمه عالم بی نیاز میشوی و به یک نفر نیازمند‎

اومی شود ‎همه رتبه خدا‎

می شود تمام دنیا‎

می شود زندگی‎

می شود تمام احساس‎

می شود عشق ‎‎

ای رسول عشق...

بامن حرف بزن

ای رسول عشق

من به معجزه لبهای توایمان دارم

بیمارم...

بیمارم ‎

وهیچ مرهمی نیست ‎

کاش بیایی‎

پرستارم شوی‎

که نوش داروی این تن تب دار

حضورتوست‎‎

تولدت مبارک...

روزی که به دنیا آمدی هرگز نمیدانستی زمانی خواهد رسید که آرامش بخش روح و روان کسی می شوی که با  تو دنیا برایش زیباتر

است !

بهانه ی آرامشم تولدت مبارک …

تولدت مبارک عشق همیشه ی من...

تولدت مبارک زندگی من...

خیییلییی دوستت دارم...خییلیی...

واژه دوستت دارم...

واژه دوستت دارم

برای عظمت و شکوه قلب مهربانت

چقدر بی رنگ است...

وقتی تو سرچشمه ی تمام خوبی ها هستی...

قایقت میشوم...

قایقت می شوم بادبانم باش

بگذار هر چه حرف پشت مان می زنند مردم

باد هوا شود دورترمان کند !

آی میچسبد...

داشتنت مثل هوای برفی

یا نم نم باران جاده شمال

و یا مثل برگشتن آدمی که سالهای سال منتظر آمدنش بودی ؛

آی می چسبد….

تو...

تو فقط یک ضمیر نیست

تمام دنیای " مــــــن " است...

پروانه...

پیله کرده ام به تو...

نمیدانی پروانه شدن در آغوشت چه عالمی دارد...