تنها بودنت کافیست...

حتما ک نباید شعر بلد باشی...
تنها، بودنت کافیست،  
همین که مى خندى،  
نگاهم مى کنى، 
و یا صدایت را  
در آغوشم جا مى گذارى، 
همین بوى آرام نفس هات 
که دورم مى پیچد.  
بوسیدن چشمات،  
یا خیره شدن به راه رفتنت،  
همه اینها یعنى شعر  

تنها بودنت کافیست...